"Heel soms vraag ik me af ‘hoe had het geweest als mijn dochter niet ziek was geworden?’. Waarschijnlijk had ze haar studie afgemaakt en was misschien wel gaan samenwonen met Thomas. Dan had ze nu vast wel een baan gehad en bezig met toekomstplannen maken. Dan had ze nog maatje 36 en droeg mooie kleding. Haar benen waren glad geweest en haar wenkbrauwen twee mooie getekende boogjes. We zullen het nooit weten…en misschien wil ik het ook wel niet weten, het is goed zoals het is. Omdat de nieuwe Sanne zo lief is, mis ik de oude Sanne niet meer."

....er in december nog in de lucht hing, is alweer voorbij getrokken, ‘eerst aan mezelf werken’, vertelde je me toen ik je vroeg waarom jullie ‘gewoon vrienden blijven’. Heel goed San, dat zijn wijze woorden. Was je altijd maar zo wijs, dan had ik misschien iets minder grijze haren gehad. Steeds als ik denk dat het eigenlijk best wel goed gaat…gebeurt er weer iets wat me dan weer slaapgebrek en tranen oplevert.  Vorige week was er bijvoorbeeld weer eens een verkeersboete voor te hard rijden. Stom, maar oké, we rijden allemaal wel eens te hard, al zou ik dat persoonlijk niet zo snel doen in de auto van iemand anders. Jij wel. Zonde van je geld ook, 136,- euro, vooral als je zo’n laag inkomen hebt als jij. Maar op de boete staat ‘Den Helder’ ..hoezo Den Helder? Wat deed je in Den Helder? De reden is prachtig: ‘iemand van het activiteitencentrum had de bus gemist, ik heb haar naar huis gebracht, ze heeft er 20 euro voor betaald en daar heb ik de benzine mee betaald’. Heel lief van je, maar wij hadden een afspraak. Je zou voor elk ritje toestemming vragen want ik wil niet dat mijn auto voor onzindingen gebruikt wordt. Maar dat heb je niet gedaan, voor de zoveelste keer heb je je niet aan een afspraak gehouden en bovendien heb je het ritje naar Den Helder voor mij verzwegen. Dus kan ik niets anders doen dan de autosleutel in beslag nemen. En dat gaat totaal tegen mijn gevoel in en het doet pijn in mijn hart. Autorijden…..daar wordt je zo blij van, dat is wat je goed kan en het geeft je een gevoel van vrijheid. De radio keihard aan (mag ook niet van mij) op radio NL (vreselijke muziek) en tuffen maar. En dat moet ik je nu afnemen. Ik wil het niet maar ik moet, anders slaat het allemaal helemaal nergens op. Maar je ziet het zelf ook in en spreekt het niet tegen, na een welgemeend excuus geef je me de sleutel. We kijken na Arnhem wel weer verder.

En dat brengt ons meteen op het volgende onderwerp…Klimmendaal. 19 februari hebben we een afspraak daar met de arts, een psycholoog en een begeleider van de woonvorm. We kunnen dan al onze vragen stellen en krijgen een rondleiding. Je staat er zelf helemaal achter, al zie je er ook wel tegenop…en hetzelfde geldt voor mij.

Je gewicht begint nu eindelijk een beetje te verminderen, je houdt je goed aan de eet/drink-afspraken die we hebben gemaakt, al maak je uitzonderingen. Dat mag, nu nog, maar in Klimmendaal gaan we er serieus tegenaan, sporten en gezond eten, als je weer thuiskomt na een half jaar moet er twintig kilo af zijn. Gelukkig zie je zelf ook de noodzaak er van in. Je bent nu ook een paar keer mee geweest met mij naar de sportschool maar dat was niet echt een succes, sporten is niet bedoelt voor de gezelligheid San!

Twee weken geleden kregen we een mailtje van de medewerkster van omroep Max, waar we toen contact mee hadden i.v.m. het televisieprogramma (wat overigens maandagavond om 21.30 op t.v. komt (‘Niet zonder ons’ heet het). Ze vroeg in de mail of ze jouw castingvideo mogen gebruiken voor een oproep (via social media) naar werkgevers om hun deuren meer open te stellen voor mensen die door een hersenaandoening afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Omroep Max wil daar aandacht aan besteden. Heel goed natuurlijk maar je zegt ‘ik wil eerst die video nog even zien’ en dat vind ik eigenlijk wel heel assertief van jou! We gaan het afwachten. Wel een goed initiatief van omroep Max trouwens want ja..ik vraag me ook wel eens af hoor…zal het je gaan lukken om aan een baan te komen en het dan ook vol te houden? We hebben verschillende dingen geprobeerd maar steeds liep het mis. We hopen dat ze je in Klimmendaal gaan helpen hiermee.

En anders….moet je maar gewoon taxichauffeuse worden San!