Gisteren bij de kinderboerderij

6. jun, 2017

Citaat

6. jun, 2017

"Ik loop door de achtertuin naar de schuur en zie haar zitten aan tafel, mijn dochter, gewoon thuis aan tafel zoals ze al jaren bij mij thuis aan tafel zit. Ze kijkt niet naar me want ze is haar nagels aan het lakken en twee dingen tegelijk doen dat lukt nog even niet. Ik kijk naar haar en voel hoe een brok zich in mijn keel aan het vormen is. Als ik vanavond thuis kom dan is ze er niet meer, dan is ze weer in Heliomare. Ook al ben ik doodmoe door haar weekendverlof en ook al is het vreselijk moeilijk als ze er is, omdat we haar steeds moeten corrigeren, in de gaten moeten houden, haar smeekbedes om eten aan moeten horen….ik wil dat ze thuis is, bij mij, mij ons, ons gezin is niet compleet als Sanne er niet is. "

Foto

6. jun, 2017

Gisteravond met Dylan

6. jun, 2017

Maandagochtend....

6. jun, 2017

...tweede Pinksterdag. Thomas was rond half drie in de nacht thuis en maakte je wakker, dat ging vrij makkelijk, een nat washandje was niet nodig! Het was net even te laat om je te laten plassen want je inco wass al nat, het bed gelukkig niet.

’s Ochtends om half negen maak ik je wakker en ben je wel droog. Je bent al een beetje wakker maar je wilt nog even met Thomas knuffelen voordat je je bed uit gaat dus ik ga weer naar beneden om je daar even tijd voor te geven. Even later hoor ik je naar de badkamer gaan, dat gaat allemaal goed. Daarna gaan we beneden ontbijten, we maken samen het ontbijt in de keuken, ik hou je goed in de gaten als je de yoghurt uit de koelkast pakt. Na het ontbijt ga jij je boven aankleden en tegen tien uur lopen we met z’n drietjes naar opa en oma Hemmie, Isa, jij met je rollator en ik. Onderweg weet je precies te vertellen waar welk gebouw zit, ‘dat is Komplex, daar zat ik toch met de jongerenraad?’ klopt, ook weet je goed hoe we moeten lopen en beschrijf je de indeling van het huis van opa en oma. Halverwege gaan we even op een bankje zitten maar niet lang want je moet plassen dus lopen we gauw verder.

Bij opa en oma ga je snel naar de wc en daarna vraag je meteen naar de sinaasappel die we van huis mee hebben genomen als jou tussendoortje. We gaan aan de eettafel zitten, jij schilt je sinaasappel en verslindt die vervolgens. Als er geen stukje sinaasappel meer over is begin je de schillen op te eten dus pakken we snel het bordje van je af. We zijn maar een uur bij opa en oma maar in dat uur vraag je steeds naar eten of drinken. De snoeptomaatjes die je van oma krijgt werk je achterelkaar naar binnen, je bent oma heel dankbaar als je pistachenootjes krijgt. Er valt eigenlijk moeilijk een gesprek met je te voeren omdat je alleen maar gefocust bent op eten. We zien je regelmatig de rare trillende beweging maken met je hoofd, vanuit je nek, je trekt er een pijnlijk gezicht bij en het doet mij pijn om dat te zien.

We nemen afscheid van opa en oma en moeten dan het hele stuk weer teruglopen. Je zegt dat je pijn hebt, tijdens het lopen, we leiden je af door te kletsen over van alles en nog wat, een half uurtje later zijn we thuis. Je bent eigenlijk moe maar ja, lunchtijd!  Je gaat Bas en Thomas wakker maken en Isa en ik zorgen voor het eten. Aan tafel probeer je bij ons allemaal iets te bietsen, al is het maar iets kleins, je bent er blij mee. Na het eten help je met afruimen en probeer je weer iets uit de koelkast te pakken maar wij houden je in de gaten.

Isa gaat jouw nagels lakken met gelnagellak, het is even een klusje en je moet dan een paar minuten onder een speciale lamp om het te laten harden.  Je hebt dit zelf al heel vaak gedaan, steeds in andere kleuren. Maar als je ongeduldig met je hand onder de lamp zit vraag je, ‘heb ik dit al eerder gedaan?’, je weet het echt niet meer. Ik moet naar mijn werk, Thomas komt zo thuis om jou weer naar Heliomare te brengen. Als ik op mijn werk ben stuurt Isa mij een fotootje van jou, slapend op de bank. Isa vertelde dat je tijdens het invullen van het evaluatieformulier, in slaap viel. Gelukkig maar want Thomas bleef veel langer weg en Isa had niet nog zo’n zware middag als gisteren willen door maken.

Als ik ’s avonds thuis kom, is de rollator uit de gang weg en ook de map van heliomare ligt niet meer op de piano. Het is stil in huis…veel te stil.

Meest recente reacties

31.08 | 13:41

Wat sta je mooi op de foto, mooi opgemaakt, leuk je haar omhoog ik zie de Sanne van een paar jaar geleden, houden zo.

08.03 | 14:18

Hallo daar, wat heerlijk een eigen appartement en wat fijn dat dat goed gaat. Ik had ook niet anders verwacht met zo'n geweldige moeder aan je zijde. Geniet van elkaar!!

21.02 | 19:54

Wat een fijn appartement Sanne, hoop dat je daar gezellig woont en gelukkig bent. Kom kijken zo gauw opa en ik samen mogen kijken.

30.03 | 22:33

Sowieso een goed bericht, het nare is de Corona virus, dat wordt afwachten. Geen idee hoe lang. Inderdaad voorzichtig zijn, geen risico's nemen anders zijn we nog verder van huis. Dat wordt duimen San

Deel deze pagina