27. mei, 2017

25. mei, 2017

"Op de dagen waarop ik niet bij mijn dochter ben, denk ik steeds aan haar. Gelukkig hebben we via facebook af en toe gesprekjes en vandaag heb ik je zelfs even aan de telefoon gehad. Ik hoorde zelfs aan de telefoon dat je nog lang niet de Sanne bent die je eerst was. Ik merk dat je snel afgeleid bent en dat ik rustig moet praten, anders ben je de draad kwijt. Het doet me denken aan de eindeloos lange telefoongesprekken die ik altijd met mijn moeder had, totdat ze ziek werd. Bijna dagelijks belden we elkaar en hadden altijd wel iets te vertellen en vaak als we dan na een uur hadden opgehangen, was ik toch nog iets vergeten te vertellen en belde ik nog een keer. Dat zijn van die moeder-dochter-momenten. Ik hoop dat er nog heel veel van die momenten komen, nu met mijn eigen dochters. "

25. mei, 2017

...zijn Opa en Oma bij je langsgeweest tot aan het eten, daarna nam je vader het van je over. Hij gaat nog even voor het eten met je sjoelen en omdat je net je handen hebt gewassen bedenk je dat je plastic handschoentjes aanmoet zodat je straks niet nog een keer je handen moet wassen voordat je gaat eten, heel logisch San!

Donderdag mag je een dagje mee met je vader naar zijn huis, jullie gaan barbecuen en daar kijk je erg naar uit. Omdat donderdag Isa de hele dag met jou heeft doorgebracht, heb ik haar gevraagd om van die dag een verslag te maken, dus bij deze...het verslag van Isa!:

Het is Hemelvaartsdag... heel veel mensen zijn vrij. Het is mooi weer dus zal het wel druk zijn op het strand, daarom heeft papa helemaal uitgestippeld hoe hij het beste bij jou moet komen zonder in de file te staan. Eenmaal in wijk aan zee lijkt het mee te vallen met de drukte en kunnen we moeiteloos de parkeerplaats van Heliomare oprijden.

Vandaag mag je voor het eerst na een hele maand weer naar huis, we gaan thuis bbq’en met zijn allen. Vanochtend liet je mij al weten dat je er heel erg naar uitkijkt. Jij bent ons al aan het opwachten en staat vol enthousiasme te zwaaien voor je raam als je ons aan ziet komen lopen. Je hebt voor de zekerheid vandaag een luier aangetrokken zodat het niet fout kon gaan op het strand en thuis maar als je opstaat zie ik dat die luier toch een negatief effect heeft, je broek is weer nat.. toch maar weer omkleden dan. Je bent lopend zonder rollator (en zonder zeuren) mee naar het strand gegaan want ook wij gaan lekker genieten van het mooie weer. Later kwam Thomas ook bij ons zitten, hij kon alleen niet lang blijven omdat hij moest werken.

Eigenlijk zouden we om half 4 weggaan en niet meer naar jouw kamer gaan, maar toen je opstond om je spullen in te pakken was toch je net schone broek weer nat. Heb je het nu al 4 dagen droog weten te houden zonder luier en heb je er een voor de zekerheid om en dan gaat het fout. Tja San je luier kan niet alles houden, je zou het toch maar gewoon met een wc moeten doen, dan maar een keertje extra lopen. Voor in de auto hebben we inco matjes gevraagd, zodat als het fout gaat er niet een hele waterval in de auto ontstaat. Maar gelukkig gaat het goed en is het matje nog droog als je opstaat.

Ik loop achter jou aan naar boven, wat ik blijkbaar niet had moeten want jij liep in volle snelheid naar de keuken. Het is eerste wat je zag staan in de koelkast pakte je gelijk, het waren snoeptomaatjes dus heb je er snel een paar in je mond geduwd voordat ik het bakje van je af kon pakken. Ik werd er wel een beetje chagrijnig van, moet ik nou de hele avond politie agentje gaan spelen? We hebben jou maar aan je woordzoeker gezet zodat je niet meer aan eten kon denken. Er werd alleen de fout gemaakt om een bakje net tomaatjes en komkommertjes op tafel te zetten, je was alleen maar weer bezig met het eten, ik heb hem dus maar gauw weg gehaald zodat je je weer op je woordzoeker kon focussen.

Tot aan het moment van half 6 dat papa de eerste hamburgers op de bbq gooide, heb jij continu op je horloge gekeken hoelang je nog moest wachten. Je was dan ook zielsgelukkig toen het eerste stukje vlees op je bord werd gelegd. Je vulde je bord met wat extraatjes, sla enzo, en begon met een gelukkig gezicht je eten te trotseren. Het eten ging goed je was rustig aan het genieten, maar toen kwam het moment dat jou bordje leeg was. Je kan hier niet zo goed tegen en gaat dan vragen of je echt maar één hapje van iets mag, dit deed je totdat het volgende stuk vlees weer op je bord lag. Je hebt tussendoor zelf een stukje vlees wat op de grond lag in je mond gestopt, dit had je waarschijnlijk van tevoren uitgestippeld want je deed het zo snel dat niemand het zag aankomen. Na het eten kreeg je nog een toetje, ijs met ananas en aardbeien, die ging toch wat aan de snelle kant leeg. Ondertussen had je gemerkt dat nick niet van aardbeien lust, die was de lul. Je moest en zou een aardbei krijgen, ééntje maar… je bleef smeken. Dus heeft nick toch maar een aardbei gegeven. het kan ook geen kwaad, één extra aardbeitje of één extra tomaatje, wij doen het ook maar jij moet leren om het seintje van je hersenen te kunnen negeren. Als je dit niet kan wil je altijd maar meer, en nu is het een aardbei of een tomaatje maar als het een taartje of koekjes zijn word je straks tonnetje rond San, terwijl je er juist zo hard aan heb gewerkt om gewicht normaal te houden.

We hebben maar gauw alles wat met eten te maken had van tafel gehaald en hebben nog heel even genoten van ons bijna complete gezin, Thomas kon er namelijk helaas niet bij zijn. Maar daarna moest jij toch echt terug naar Heliomare. Buiten kwam je de buurvrouw tegen waar je na een dikke knuffel nog even mee gekletst hebt. Ze vond het zo fijn om jou even te spreken en even vast te houden, en vond ook dat je er weer goed uit zag. Binnenkort komt ze ook een keertje bij je langs in Heliomare.  Maar toen kwam het moment dat je toch echt weg moest, ik hing uit het raam om jou nog doei te zwaaien en met heel veel kushandjes reed je de straat uit.